| OPCIJE |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Podela katjona na analitičke grupe |
|
| |
Principi
podele katjona na analitičke grupe
Prisustvo
nekog jona, bilo izdvojenog, bilo u smeši, lako se može dokazati
specifičnom reakcijom. Međutim, broj specifičnih reakcija je vrlo
mali, zbog čega analiza smeše ne može da se svede na reakcije
specifičnim reagensima, kojima bi se ispitivani jonovi mogli
dokazati u prisustvu svih drugih jonova.
Kako dokazivanju nekog
jona najčešće smeta prisustvo drugih jonova, to je potrebno da se
jonovi razdvoje. Razdvajanje se izvodi na taj način što se prvo
izdvoje čitave grupe jonova grupnim reagensima. Zatim se ove razdvoje
na manje grupe selektivnim reakcijama i najzad se jonovi dokazuju
pomoću reakcija za identifikaciju.
Za dokazivanje katjona važi
pravilo „razdeliti, pa dokazati“. Za razdvajanje jonova veliki
značaj ima različita rastvorljivost njihovih soli.Postoji više
metoda za izdvajanje katjona u analitičke grupe. Najviše se
primenjuje i najbolje je proučena vodonik-sulfidna metoda. Po ovoj
metodi katjoni su podeljeni u pet analitičkih grupa na osnovu
rastvorljivosti njihovih soli hlorida, sulfida i karbonata. Jedan od
glavnih nedostataka vodonik-sulfidne metode je otrovnost
vodonik-sulfida i njegov neprijatan miris, zbog čega se sve
reakcije, taloženje i ceđenje, moraju izvoditi u digestoru.
|
|
|
|
|
|
| |
Today, there have been 6 visitors (7 hits) on this page! |
|
|
|
|
|
|
|
